Laatste drie finalisten voor het beste terras van Limburg

De toppers zijn beoordeeld op:

• Aankleding: stoelen, parasols, bloemen, planten, privacy, parking.
• Aanbod: grote en kleine kaart, is er ook aan vegetariërs en gasten met een voedselintolerantie gedacht?
• Dranken: warm en koud, zijn er verse sapjes, speciale bieren en wijnen verkrijgbaar?
• Verhouding prijskwaliteit: is dit in orde?
• Faciliteiten: wifi, is het terras geschikt voor ouders met kleine kinderen, hondenbezitters, rolstoelers en e-bikes?

Sunset Lounge Beach Club, RoermondPlas, Beemd, Vlieter en Nack heten ze. Grote gaten, die vol water waren gelopen nadat kolossale metalen krokodillen zich volgevreten hadden aan het grind in de bodem. Maar wat moet je met die stille wateren, diepe gronden. Liedjes over maken. Net als de Amerikanen met hun River deep, mountain high? Nee, zulke romantische gevoelens wekten die grindgaten lange tijd niet, monkelden de landrotten als ze weer eens rondgedoold hadden op die kris kras door elkaar lopende waterplassen en landtongen in de buurt van Roermond. Langzamerhand werd het om het met Johan Cruijff te zeggen: ‘elk nadeel heb zijn voordeel’. ‘Gatenkaas’ werd omgekat tot ‘waterrijk’. Zand veranderde in beach. Koffiekeet werd loungebar. Rotgaten kregen een make-over tot funplassen. Naar hartenlust en vol overgave werd er gepimpt en gefacelift in de uitdijende Midden- Limburgse aquadelta. De Sunset Lounge Beachclub is een van de spannendste plekken van de ‘Club Mid-Lim’, zoals we bonte club van oeverbars met zand voor de deur in het Roermondse even oneerbiedig noemen. Jammer dat de bewegwijzering zo belabberd is maar de parking is van Sahara-formaat. Plek genoeg voor een paradise by the dashboard light-moment. Maar we worden meteen naar de beach gelokt. "Meteen heb je een relaxt strandgevoel te pakken. Met al die loungebanken, zitjes en lighoekjes met veel steigerhout. Ook bijzonder zijn die aparte hoekjes voor groepen die hun eigen beach party willen vieren zonder dat ze pure zonaanbidder storen", zegt Muriel uitgelaten. "Fraai hoe ze met plantenbakken en palmpjes de zandvlakte knusser gemaakt hebben en voor voldoende privacy hebben gezorgd. En vanonder de ruime parasols heb je mooi zicht op al de waterpret", vindt Jacques, de Belgische beach lover met appartement nabij Oostende.Het kost hem enige moeite om in het witte plastic zitkuipje plaats te nemen. Maar de al ziende serveerster Eefje schiet te hulp, met ook nog een kussentje voor in de rug. Vriendelijk, attent en spontaan geeft ze uitleg over de kaart met de vele betaalbare koude en warme strandvermaakjes. Vraagt welke verfrissende smaak ze aan onze alcoholvrije drankjes kan geven. En ze stelt precies de snacksensatie voor die we zoeken. "Het succes van een terras wordt voor het grootste deel bepaald door de bediening. De Sunset Lounge beach Club heeft in Eefje een perfecte beach angel." + Strandgevoel, beach-amuses en vriendelijke bediening- Meubilair is allegaartje van stijlen Eetcafé Aon 't Bat, EijsdenOok onder de terrassen heb je zondagskinderen. Ze zien er goed uit, krijgen veel aandacht van mannen en vrouwen en bezwijken zowat onder de schouderklopjes en knuffels. Het lijkt alsof alles hen aangewaaid komt. Sprezzatura noemen Italianen dat. Eetcafé Aon ’t Bat in Eijsden heeft veel sprezzatura. Zelfbewust ligt Aon ’t Bat languissant op de Maasoever. Badend in de belangstelling van de bezoekers, die via een veertje vanuit België overkomen of vanuit de Diepstraat rechts afslaan om op het oeverterras neer te zijgen. Aanbeden door de zon. Een modieuze kaki luifel als zonneklep en liefst drie terrassen. Eentje in de vorm van een vlonder, waar tafels en stoelen dicht op elkaar staan: velen willen zien en gezien worden op zo’n ‘terrasdarling’. Een kinderkopjesfietspad scheidt het van het terras dat tegen de wand van het eetcafé is gevlijd. Zelfs in het gras nemen de Aon ’t Bat aficionados graag plaats voor natjes, droogjes en kijkplezier. Links na een bocht Luik, rechts ligt Maastricht vergeefs te lonken en aan de overkant een Belgisch cliché: rommelig gebouwde huizen en kotjes. Je voelt de achter coole zonnebrillen verborgen ogen van de vele terras bezoekers nerveus op en neer flitsen. Er valt ook zoveel te zien en becommentariëren. Anders glijden de ogen wel over de uitgebreide grote en kleine kaart. Want de terraslieveling van velen heeft veel om zijn gasten te verleiden: je bent gigolo of niet, toch? Monique gaat voor de bijl. "I love de Maas en zeker de ligging van dit terras", zwijmelt ze. Na enkele hapjes van haar broodje tonijn. "Prima op smaak, elegant geserveerd." Zelfs Jacques lijkt niet immuun voor de Bat-charmes. "Prachtig die regionale specials als gebakken bloedworst met appeltjes en frisse salade en Luikse stroop." Maar niet alles is goud wat er blinkt bij de Eijsdense geluksvogel. "Veel gerechten heten dan wel speciaal Aon ’t Bat maar zijn doodgewone hapjes." Show kan Aon ’t Bat zeker maken. Mijn club sandwich is imposant, maar dan vooral dankzij het dikke focacciabrood. Maar mayo, spek en brood maken de sandwich wel erg vet. "En handjes schoonmaken wordt lastig, geen papier op de toiletten", weet Jacques. Ach, niet elk zondagskind is perfect. + Uitzicht op rivier en pont, vlotte service en kaarten met veel keuze- Privacy op vlonder terras kan beter, ruime porties missen raffinement In de Witte Dame, GrubbenvorstIn Grubbenvorst kan het behoorlijk spoken. Zou je niet zeggen als je het dorp binnenrijdt. Klassieke plattelandsschoonheid. Een kiosk als draaitol in het midden van plein met veel bomen en gras. Omzoomd door een befaamde ijssalon, fraai opgeknapte pandjes en een groot restaurant met breed terras. Daarop twee Efteling-achtige verrassingen: een speelhut ‘de Zeven geitjes’ en een brouwketel die verandert in een bar met zitjes als hij langzaam zijn deksel verheft. Af en toe is het rustieke dorp totaal van slag wanneer de legendarische Witte Dame het op haar heupen krijgt en van sprookjesprinses in spookheks verandert. Deze middag is het pais en vree in Grubbenvorst, dat ligt te soezen in de namiddagzon. Comfortabele stoelen. „De vele fietsers zouden een kussentje best wel waarderen”, meent Nina. Tafels ogen kaaltjes zonder bloemetje. "Weinig variatie in meubilair. Waarom geen lounge banken?" Of we hebben niet goed opgelet, maar nergens op het terras vinden we iets dat ons enige uitleg geeft over de prachtige legende van de Witte Dame, die ook de hoedster van de asperges is. De kaart van het achter het terras gelegen restaurant biedt wel tal van culinaire variaties met dit witte goud. "De bekende aspergeklassiekers, jammer, in deze sprookjesachtige omgeving had ik wat meer culinaire fantasie verwacht", zegt Jacques. Hij is wel ingenomen met de aangeprezen huisgemaakte kroketten en aspergelunch. De lange witte dame die de serveerster van dienst is, lijkt uit een Doornroosje-slaap ontwaakt te zijn. Wellicht lukt het haar niet inspiratie te putten uit onze bestelling en uit het mager gevulde terras - naast ons nog drie fors opgemaakte dames die stilaan de kleur aannemen van de soldaat gemaakte flessen rosé. Wij nemen jus, rivella en tonic. De verse jus wordt geserveerd alsof het een drankje uit een herstellingsoord is. Waar blijft de echte Witte Dame met haar toverstafje”, zuchten we. + Groot terras voor oud en jong aan oogstrelend dorpsplein- Matte presentatie drankjes