Venlose vedette die zijn leven dankte aan het voetbal
© VVV Venlo
‘Gauw vergeten, dat is het beste’, kopte De Telegraaf op maandag 8 november 1955, daags na een 3-0 oefenzege van Oranje in het Olympisch Stadion van Amsterdam op Noorwegen. Gauw vergeten, want ‘er gebeurde zo weinig bij Nederland-Noorwegen.’
Dat mag zo zijn, voor Venlo was het een onvergetelijke novemberzondag geweest. Met Jan Klaassens en de naar nu pas bekend is geworden op 4 mei in Straatsburg op 87-jarige leeftijd overleden Bart Carlier, stonden er die dag twee geboren Venlonaren in de basis van Oranje. Nooit eerder vertoond.
BommenwerperHad de bemanning van een geallieerde bommenwerper op 15 augustus 1944 niet die ene, fatale fout gemaakt, had Venlo wellicht twee broers in Oranje gehad. Maar doordat de bommen die bedoeld waren voor het Duitse militaire vliegveld Fliegerhorst op de Groote Heide in Venlo, per abuis landden op vijf woonhuizen aan de Leutherweg, kwam er die dag een einde aan het leven van Willy Carlier, oudere broer van Bart, misschien wel het grootste Venlose voetbaltalent ooit en ten tijde van zijn tragische dood op negentienjarige leeftijd al basisspeler in het eerste elftal van VVV.
Tragische jeugdKleine Bart verloor die dag niet alleen zijn broer; ook zijn pas zevenjarige zusje Leny en zijn twee ouders, beiden 42 jaar oud, kwamen om bij het bombardement. Carliers tragische jeugd verleidde een Franse sportkrant ooit tot het publiceren van de tekst ‘de man die zijn leven te danken heeft aan de voetbalsport’. Want op het moment dat de bommen insloegen in zijn ouderlijk huis, was Carlier bij De Kraal voor een juniorenwedstrijd.
Beste linksbuitenIn Frankrijk was Bart Carlier, die nog voor de opkomst van profvoetbal in Nederland VVV verliet en begin jaren ‘50 in Duitsland als prof zijn geld verdiende bij onder meer 1. FC Köln, een grote meneer. Hij werd begin jaren zestig twee keer landskampioen met AS Monaco, en met de Monegasken veroverde hij ook twee keer de Coupe de France. Vier keer werd hij uitgeroepen tot beste linksbuiten van de Franse competitie.
Een memorabele foto met daarop Bart Carlier is die van een banket in Monaco na een bekerzege. Op de foto is te zien hoe Prinses Gracia van Monaco (oftewel de Amerikaanse actrice Grace Kelly) een stuk van een chocolade replica van de Franse beker aan de Venlose vedette overhandigt.
FrankrijkTussen zijn Duitse en Franse periode door voetbalde Carlier ook nog vier seizoenen voor het roemruchte Fortuna’54 van Gied Joosten, tevens de club waar hij in 1966 zijn loopbaan afsloot. Met Fortuna’54 veroverde Carlier de KNVB-beker.Toch zou het de Venlonaar, die zich na zijn actieve loopbaan definitief vestigde in Straatsburg, de stad van zijn Franse vrouw Suzanne, altijd blijven steken dat hij in zijn vaderland niet dezelfde status genoot als in Frankrijk. Zo bleef Carlier ook steken op ‘slechts’ vijf interlands, nota bene na het scoren van zijn tweede interlandgoal in zijn laatste interland, een 5-2 overwinning op België in De Kuip op 17 november 1957.Bart Carlier, voetbalpionier die Venlo niet gauw zal vergeten.