Gavin James mist overtuigingskracht
© Harry Heuts
Met zijn rooie coupe, legergroene jack en akoestische gitaar is de Ierse singer-songwriter Gavin James een sympathieke verschijning op het grote hoofdpodium. Het is altijd een ondankbare taak om de opener te zijn van een goed gevulde festivaldag. Zeker op Pinkpopdag 2 als katers als mistflarden moeten oplossen en moeheid weggedronken wordt met een nieuwe ronde frisse biertjes.
James brak door met de prachtige ballad The Book of Love in 2015, een mooi ‘klein’ luisterliedje. Al eerder uitgebracht door Magnetic Field in 1999. Het mooie (maar ook meteen het nadeel) van de Ierse zanger, is dat hij vooral luisterliedjes brengt. De vraag is of zo’n hoofdpodium van Pinkpop dan niet te groot is om te vullen met zijn muziek. Waarvan de kwaliteit goed is, maar niet ‘landt’ op de grote, spaarzaam gevulde festivalweide van Pinkpop aan het begin van de middag.
Lekkere gigHet publiek gunt de Ier een lekkere gig. Op moment dat hij bij zijn uptempo liedje Hearts on Fire vraagt of het publiek even wil hurken om bij het refrein als een man op te springen, luistert het Pinkpop-publiek netjes. Ook zijn nabootsing van Louis Armstrongs Wonderful World (inclusief de karakteristieke stem van Armstrong) krijgt de handen op elkaar.
UptempoToch beklijft de muziek van de Ier niet. Het optreden is nogmaals niet slecht, maar blijft ook niet in je hoofd hangen. Daarvoor mag James nog even wat meer uptempo nummers maken. Of wat meer ervaring in zijn live-performances krijgen. Of je programmeert de singer-songwriter in een mooie concertzaal/theaterpodium waar de Ier met zijn lieve liedjes recht in de harten van de luisteraars kan zingen met zijn bijzondere falsetstem.