Tips voor schoolreis in tijd van terreur

De terreurdreiging bezorgt middelbare scholen hoofdbrekens. Durven ze het risico te nemen om met leerlingen op buitenlandse reis te gaan? © AFP

Er is een ‘terreurhandleiding’ in de maak voor schoolreizen. De Stichting School en Veiligheid en ministeries van Buitenlandse Zaken en Veiligheid en Justitie komen met tips voor hoe middelbare scholen zich kunnen voorbereiden op buitenlandse trips.

Ellen van Gaalen en Ine Cup

Na de reeks van aanslagen in Europese steden worstelen scholen met de vraag of ze het risico nog durven te nemen om met een groep tieners op pad te gaan. Zo ook Het Bouwens in Panningen.

De handleiding ‘Wijs op schoolreis’ is een steuntje in de rug voor middelbare scholen. Nu leunen die vooral op de reisadviezen die het ministerie van Buitenlandse Zaken afgeeft.

De nieuwe informatie geeft geen antwoord op de vraag óf de reizen moeten doorgaan. Die beslissing blijft aan de scholen zelf. Maar ze krijgen wel tips over hoe ze met dergelijke trips kunnen omgaan. "Het is nu harder nodig om over buitenlandse reizen na te denken,’’ stelt Masja Koster van de Stichting School en Veiligheid. "Ondanks dat kinderen naar zo’n reis uitkijken, moeten scholen zich afvragen of ze capabel genoeg zijn om zoiets te organiseren én of ze die verantwoordelijkheid wel willen nemen."Angstige klasNeem het besluit over een buitenlandse reis bijvoorbeeld niet meer zelf. Betrek ouders en leerlingen bij de plannen. "Je wilt niet met een angstige klas op reis," aldus Koster. Het is ook niet meer vanzelfsprekend om zo min mogelijk docenten mee te sturen. Bovendien is het onverstandig de scholieren zelfstandig in grote steden te laten rondlopen tijdens de reizen. Houd de groep bij elkaar, luidt het devies, en voorkom dat je als docent het overzicht kwijtraakt.

Als er echt iets gebeurt, moeten de leraren snel kunnen handelen en een contactpersoon in Nederland hebben die ze altijd kunnen bereiken. De scholen moeten alle contactgegevens van de ouders hebben klaarliggen, evenals een noodplan voor de opvang van de leerlingen die in spanning in Nederland achterblijven.

Hoewel de meeste buitenlandse reizen van dit schooljaar al zijn geweest, beraden middelbare scholen zich op volgend jaar. Beloof vooral niets, adviseert School en Veiligheid, want als blijkt dat de situatie grillig is, is het eenvoudiger om de stekker er uit te trekken.

'Wijs op schoolreis' verschijnt naar verwachting maandag op de website van Stichting School en Veiligheid.

Een klas van het Mollerlyceum poseert in Londen voor de Tower Bridge. De groep was afgelopen maart getuige van een aanslag. ©Foto: Facebook Mollerlyceum Bergen op ZoomAls er iemand is die alle scenario's van een buitenlandse reis en terreur heeft meegemaakt, is het Frank Looijen wel. Deze schooldirecteur van het Mollerlyceum en de ZoomMAVO in Bergen op Zoom kreeg twee keer de schrik van zijn leven. In maart waren zijn leerlingen en leraren in Londen toen er een aanslag werd gepleegd op de Westminster Bridge. Ze stonden op nog geen vijftig meter van de plek van de terroristische actie. Een paar maanden eerder liepen 'zijn' scholieren en docenten al in Berlijn toen daar een kerstmarkt werd aangevallen.

Moet hij zijn leerlingen en docenten nog naar hoofdsteden sturen? Die vraag staat hoog op de agenda. "We kijken in ieder geval naar eventuele goede alternatieven," zegt Looijen. Want de directeur weigert een streep te zetten door de schoolreizen. "Zolang leerlingen en ouders het willen, blijven we gaan. Behalve natuurlijk als er een negatief reisadvies wordt afgegeven, dan stopt alles per meteen.''De directeur juicht de 'terreurhandleiding' toe. Zelf heeft hij alle protocollen al aangepast na de gebeurtenissen in Berlijn en Londen. "Gelukkig is er bij die aanslagen niets fysieks gebeurd met onze leerlingen, maar wat we nu wel doen als er iets voorvalt is meteen opschalen naar gemeentelijk niveau en met alle partijen, zoals zorginstellingen en slachtofferhulp, om tafel gaan zitten."

Ook heeft de school hele korte lijntjes met de ouders en zijn duidelijke afspraken gemaakt over wie contact onderhoudt met alle betrokkenen. "Vanaf het moment dat je weet dat er iets is gebeurd, mailen we metéén de ouders. En als nodig gaan we meteen bellen met een groep telefonisten."