'Mijn eerste reactie was: ik ga niet meer optreden'
Beppie en Pierre tijdens de mis bij gelegenheid van hun gouden huwelijk op 15 april. Beppie zong daar ‘Iech hauw van diech’. "De hele kerk zat te huilen. Alleen Pierre, die straalde”, zegt de zangeres. — © Ton Bemelmans
Haar echtgenoot is ongeneeslijk ziek. Het jaar waarin ze vijftig jaar getrouwd is met haar Pierre en waarin ze haar diamanten artiestenjubileum viert, is tevens een van de zwartste jaren uit haar carrière, zo niet haar leven. Maar Beppie Kraft (71) wil niet klagen.
"We hebben ook veel geluk gekend.” Nooit zal ze 13 februari 2017 nog vergeten. Op die maandag, een kleine twee weken voor vastelaovend, krijgen Beppie Kraft (71) en haar familie te horen dat echtgenoot Pierre Knubben ongeneeslijk ziek is.
Pierre is nu 74, hij hoopt de 11de van de 11de de 75 jaar aan te tikken. De twee zijn in de vijftig jaar dat ze getrouwd zijn communicerende vaten geworden. Tegengestelde karakters die elkaar perfect aanvullen.
'Ik ga niet meer optreden'
"Mijn eerste reactie was: ik ga niet meer optreden”, vertelt Beppie Kraft nu vanuit haar woonkamer in hartje Valkenburg, vlak voor haar twee jubileumconcerten op het Vrijthof. "Maar Pierre zei: "Dat kan niet. Die mensen hebben je twee jaar geleden al geboekt, die verwachten dat je komt. Ze hebben geen boodschap aan jouw sores, ze willen een leuke avond." En dus ging ik. "Iedereen zegt tegen me dat ze het zo knap vinden. Maar dat is helemaal niet knap. Het geeft me de gelegenheid de knop even om te zetten.”
Beppie in Ahoy
Teksten komen veel harder binnen
Eenmaal op het podium verandert er toch iets voor de zangeres. Kon ze vroeger precies aanwijzen waar in het publiek mensen stonden wier familie was geconfronteerd met een ernstige ziekte of zelfs een sterfgeval, nu komen teksten voor het eerst ook bij Beppie binnen. "De tekst van Zing en lach had voor de eerste keer betrekking op mezelf.” Ze citeert uit dat nummer:
"Zing en lach nog eens naar mij. ’t Maakt me blij, die lach op jouw gezicht. Laat de zorgen maar voor morgen, ben nu maar blij. Zing en lach nog eens naar mij. ’t Maakt me blij, die lach op jouw gezicht. Leef vandaag denk niet aan morgen. En geef het leven opnieuw de kans. De wolken trekken weg, de zon gaat schijnen. Het licht kleurt weer aan de horizon. Dus pluk de dag en laat jou verblijden…”
"Ik dacht: dat gaat me niet lukken, ik moet een ander liedje kiezen. Maar in alle nummers zitten emotionele stukken. Dan zou ik niets meer kunnen zingen. Ik doe het nu dus op een soort automatische piloot.
Lees het complete artikel in de krant van vandaag.
Al abonnee? klik hier om naar de digitale krant te gaan.
Nog geen abonnee en verder lezen?
Probeer de digitale krant dan 4 weken gratis!
