Dit artikel is exclusief voor jou als abonnee van De Limburger te lezen
COLUMN - We klopten zachtjes op de deur van het rijtjeshuis. Het was drie uur ’s nachts en de straten van Kreuzberg waren uitgestorven. Dat was slechts uiterlijke schijn, verzekerde D., kenner van de clubs en cafés. Van binnen bruiste het, zei hij. Vooral op plekken waar dat eigenlijk niet mocht.
‘Het plafond was zó laag dat je er niet aan moest denken dat hier brand zou uitbreken’
Aan de kant
