Winnaar Beste Terras 2018: ‘Dit is een unieke plek aan de Maas’

Glimlachend nipt Roy Jacobs van zijn koffie. Buiten breekt de zon door een wolkendek en stroomt het terras van zijn eetcafé Aon ’t Bat in Eijsden vol met fietsers en wandelaars, die met het pontje vanuit België naar de andere Maasoever zijn gekomen.

Ray Simoen

Wie:

Roy Jacobs (36), winnaar ‘Beste terras van Limburg 2018’

Werk:

Eigenaar van Eetcafé Aon ’t Bat in Eijsden, sinds 2011

Aon ’t Bat is een geliefkoosde pleisterplaats voor liefhebbers van een prachtig uitzicht op de door de zon beschenen Maas en de groene oever aan de overkant. Waar de schots en scheef staande bouwsels je aan een vakantie ergens diep in Frankrijk doen denken.

„We zijn eigenlijk wel opgelucht dat we als winnaar van de wedstrijd ‘Het beste terras van Limburg 2018’ dit jaar uitgesloten zijn van deelneming. Het is altijd lastig jezelf te overtreffen.”

Dakterras

De 36-jarige Eijsdenaar is beslist niet bang voor uitdagingen. Maar hij heeft momenteel de handen vol aan zijn dakterras.

„Het oude dakterras willen we opknappen. Niet om meer gasten te kunnen bergen, maar om de gasten die we nu op de eerste etage ontvangen, meer ruimte te bieden buiten op het boventerras en te laten genieten van het uitzicht.”

Wil je meer lezen over Het beste terras van Limburg 2019?

Bekijk hier alle artikelen

Deze plek is uniek

Meer comfort en meer gastvrijheid bieden, dáár gaat het de horecaondernemer om. Het is een van de vele plannen, die de geboren Eijsdenaar sinds 2011 heeft opgepakt in Aon ’t Bat. „Al lang droomde ik ervan om op deze plaats iets te kunnen beginnen. Ik had thuis al diverse tekeningen zitten maken wat ik zou veranderen en wat ik er zou beginnen: een laagdrempelig eetcafé, waar je voor een kop koffie met vlaai tot een mooie maaltijd met streekproducten terechtkunt. Toen ik in 2011 van de eigenares van dit pand hoorde dat ze ervan af wilde, was ik dolgelukkig. Deze plek is uniek.” zegt hij jongensachtig.

Droom in vervulling

Zijn droom ging in vervulling, in 2011 kon hij het pand huren. Twee jaar later kon hij het kopen en met zijn plannen beginnen. „Eerst hebben we de eerste etage gereedgemaakt om gasten te kunnen ontvangen zodat we niet meer afhankelijk waren van het weer. Tevens hebben we het terras vergroot. Eerst hadden we een demontabel terras, dat van april tot oktober mocht staan van Rijkswaterstaat, nu hebben we een permanent terras. Als de Maas uittreedt, kan het water onder het terras door stromen.”

Franse taal

Zijn bezoekers zijn voor 50 procent Franssprekend. „Echte Bourgondiërs. Al onze medewerkers spreken dan ook Frans. Sinds we de wedstrijd om het beste terras hebben gewonnen, zien we ook nieuwe gasten. ‘We hebben over jullie gelezen in de krant, daarom komen we eens kijken’, zeggen ze. Mooi, nietwaar?”

Doorgezet

Niet gek voor een jongen die zijn moeder ervan moest overtuigen dat zijn toekomst in de horeca lag. „Ik heb facility management gestudeerd, horeca was een bijbaantje. Toen ik tegen mijn moeder zei dat ik na mijn studie toch liever voor de horeca koos, zei ze: ‘Maar jong, je gaat toch niet je hele leven met een dienblad lopen?’ Toch wel, zei ik. Ik wil een eigen zaak met een mooi terras aan de Maas, liefst hier in Eijsden”, vertelt hij glimlachend. „Ben blij dat ik doorgezet heb. We zitten hier fantastisch.”