Rowwen Hèze is de verborgen stadionact van Pinkpop

De eerste vraag die je te binnenschiet als je je een weg door de mensenmassa probeert te wurmen richting de IBA Parkstad Stage: wat bezielde de Pinkpop-organisatie in hemelsnaam toen ze besloot om Rowwen Hèze níet op het hoofdpodium neer te zetten en zo’n rappende geinponem als Kraantje Pappie wél? Want, man man man, wat is het druk hiero. Tot aan de geluidstoren staat het mudjevol, en in de breedte reikt de menigte bijna tot aan de eettentjes. Het lijkt wel alsof iedereen erbij wil zijn. Alsof The Police alsnog besloten heeft om naar Landgraaf af te reizen. Note to self: niet meer zeuren over het gebrek aan headliners op deze jubileum-editie. Rowwen Hèze blijkt de verborgen stadionact van Pinkpop.

Greatest hits

Prachtig beeld op het grote scherm: Jan Smeets die bij het podium stilletjes geniet van ‘Auto, Vliegtuug’. Even geen telefoon aan zijn oor, even geen persverplichtingen, even niks. Gewoon genieten van hetgeen Rowwen Hèze vandaag te bieden heeft. En dat is veel. Heel veel. Eigenlijk hebben de Americanen op deze zonnige zondag in het zuiden alles wat Pinkpop nodig heeft: feestnummers à la ‘Vergeate’, tranentrekkers à la ‘Neus Umhoeg’ en hoempakrakers à la ‘T Roeie Klied’. U merkt ’t al, de mannen maken er een greatest hits-show van. En geef ze eens ongelijk. Mocht er een dak zijn geweest, dan was dat ding er in no time afgegaan.

Hoogtepunt

Een groep meisjes in poncho’s loopt langs. Als de band ‘Vergeate’ inzet, blijkt waarom. Het is het sein van het ouderwetse biergooi-tafereel waar Rowwen Hèze al bijna 35 jaar patent op heeft. Liters gerstenat vliegen door lucht. Tijdens ‘Danse’ wordt dit nog eens herhaald. ‘Sommige dingen veranderen nooit’, zegt Jack Poels terwijl er links en rechts polonaises worden ingezet. Zijn glimlach verraadt dat hij dat eigenlijk wel prima vindt. Afsluiter ‘Limburg’, die het veld omtovert tot een swingend festijn van dronken gelukzaligheid, bevestigt wat duizenden festivalgangers stiekem al een krap uurtje weten: dit is het hoogtepunt van Pinkpop 2019. En dit gaat niet meer getopt worden. Klaar uit. Kritiekpunten, vraagt u? Vooruit dan: die eeuwige belofte dat het een kwestie van geduld is voordat heel Holland Limburg lult, doet na de zoveelste keer wat uitgekauwd aan. Hoog tijd om eens ’n datumpje te prikken, Jack.