Ivo’s Formule 1-blog: Interlagos: rauw, aftands, maar wel vol race-passie

Dan weet je het dus wel. De overige woningen worden in Nederland betiteld als krot en zouden allang door de sloophamer onder handen zijn genomen. Toch kom ik er elk jaar graag, al stap je na die zes dagen ook weer vrolijk in het vliegtuig terug omdat je eindelijk van de koppijn af wilt die door toedoen van uitlaatgassen en andere luchtvervuiling permanent aanwezig is.

Wat is er dan toch aantrekkelijk aan São Paulo? Heel simpel: de mensen. Vriendelijkheid en gastvrijheid worden er nog met een hoofdletter geschreven. Misschien hebben ze van de nood een deugd gemaakt. Als je niet vrolijk wordt van de stad, vrolijk je de stad toch zelf op! In São Paulo weten ze dat het leven te kostbaar is om te laten vergallen door gebrek aan geld en middelen. Het leven lacht velen in São Paulo niet toe. Het dwingt ze, om het bestaan te veraangenamen, zelf de vrolijkheid bij de hand te nemen. Zingen, dansen, spelen, drinken, eten, met elkaar samenklonteren; het zit instinctief verankerd in de Paulista, de inwoner van São Paulo.

De stad is volledig ingericht op de manier van leven van minderbedeelden. In de woonwijken rondom het circuit van Interlagos wonen niet de meest welgestelden, maar het wemelt er van de uit golfplaat en puin opgetrokken pandjes die om wat voor reden dan ook verzamelplek zijn van buurtbewoners. De een verkoopt water, alcohol en wat groente; bij de ander staat de barbecue aan; even verderop klinkt muziek uit een vervallen garage en weer een ander heeft zijn woning zo goed en zo kwaad het kan tot hotel omgebouwd. Zonder sterren, maar dat spreekt voor zich.

Het circuit heeft ook geen sterrenstatus. Oud, enigszins versleten, her en der een beetje opgekalefaterd ligt het ‘tussen de meren’, Interlagos dus, in het glooiende landschap. Bij de bouw, driekwart eeuw geleden, nog ver verwijderd van de stad. Inmiddels opgeslokt door benoemde woonwijken. Tegenpool van de plek waar het Formule 1-circus over twee weken het seizoen afsluit: Abu Dhabi, waar glitter en glamour heerst, maar de ziel van wat Formule 1 tot zo’n mooie sport maakt volledig ontbreekt.

Doe dus toch maar Interlagos. Rauw, aftands, niet altijd even veilig, maar wel behept met het racevirus. En met fans die er, zoals de Paulista betaamt, passie tonen en er een vrolijke boel van maken. Heerlijk!