‘Een nachtelijke ontmoeting met Boefje’

COLUMN – Het was twee uur ’s nachts en ik ontwaarde een bekend gezicht aan de bar. Het was Boefje. Vroeger was hij altijd de kleinste van de klas, nu was hij de kleinste van de kroeg. Hij was wel in de breedte gegroeid. En zijn horloge reikte tot eenzame hoogten op de ladder van patserigheid. Zijn gezicht was hetzelfde gebleven. Het ondeugende koppie van 25 jaar geleden, met die vlegelachtige blik, was nog zo goed als nieuw. Alsof het net uit de verpakking kwam.