Jinne prul (48): Vasteloavendszietsoeng

De vasteloavendszietsoeng bezörgt d’r Kep en ’t Biela ekstra werk, neëve ’t jedeuns va jiddere daag. D’r Kep is vöal in de droekerij mit ziene kómpel d’r Joeëzef. En da jeet ’t natuurlieg um hön tsiedónk ‘Os Noabersjefje’. ’t Biela besjeftiegt ziech mit alles wat mit de in- en oesjoande peks-jer tse doeë hat. Ze hant ’t nui joar jód aajevange. Normaal jesjpraoche is d’r jannewaar rui-ieg, um nit tse zage langwielieg. Dis joar is deë mond evver umjevloage. “Vuur d’r Kep is dat nit sjlim, dat vier ós zoeë draa mósse haode,” meent ’t Biela. “Da hat heë winniegstens jing tsiet um dom sjpuek tse maache.” Jelukkieg dat d’r Kep die jedanke van zieng vrauw nit huet. Noen zicher, wie ze praktiesj jiddere daag brivve bezörgd krient die tse maache hant mit hön zietsoeng. Nit vuur die brivve, mar vuur deë brivvedreëjer. Mit deë Sjaak hat d’r Kep ziech ummer jeer in de hoare. Deë erme keël mós ziech jet aahure! Jelukkieg is d’r Kep de mieëtste tsiet nit heem, went d’r posbuul zoewie d’r Kep dem neumt, de brivve kunt bringe. Da kan d’r Joeëzef ziech mit ‘m erum houwe in de droekerij. Mar doa is d’r Kep doch eënsj, den droekfeëlere kanne ze ziech nit laiste bij hön joodbledje. Oes de auw doeës van d’r ‘Zuid-Limburger’ hat d’r Joeëzef nog sjun intressante jesjiechtens, jediechs-jer en foto’s va vasteloavend oes de vruier joare verzammeld. Die dunt ’t ummer jód!

D’r Kep zörgt, wen ’t effe jeet, dat heë um 15.00 oer heem is. Dan hat ’t Biela d’r kaffe veëdieg. “Joeëzef, jees te e sjtundsje mit?”, vroagt d’r Kep. “Bij ing tas kaffe kanne vier e päus-je maache. Iech wees dat ’t Biela nog jet van de wainachtssjtol uvver hat, die de Pos ós jesjónke hat. Die mós dis wèch óp, angesj jeet e uvver d’r datoem.”

“Jód iedee”, zeët d’r kómpel, “dan los ós noen mar joa, den hei bliets te werk zieë! Iech kom jeliech nog wal e sjtundsje tseruk.” Jenauw um drei oer melde de tswai tsiedónk-dierekture ziech bij ’t Biela. De wainachtssjtol likt al jesjneie, óp ing sjieke sjoal jereed. “Iech han d’r Joeëzef lekker jemaad mit ós kaffe-momentsje, Biela. Mit jet zusses d’rbij.” D’r Joeëzef vräut ziech en vrieft ziech ins in de heng. “Zoeë tse zieë zitst óch nog ruum amandelsjpies drin, lekka lekka!”

‘t Biela sjud d’r kaffe i. Óngertusje kriet d’r Kep ziech de brivve van dizze mörje. Zie jezich betrukt bij ’t leëze. “Kep, noe los die brivve doch effe ligke en zets diech hei jemuutlieg bij ós an d’r kaffe.”

“Hat uur zoewied alles ónger kontrol vuur de zietsoeng?”, vroagt d’r Joeëzef. “Och, vier hant nog tswai en ing haof wèch”, zeët ’t Biela.

“Vuurdat iech de nieëkste wèch de tsiedónk iplaan, kan iech nog e sjtuks-je reklaam vuur une karnevals-oavend plaatsje.”

“Joa dat is priema, Joeëzef, mar waad ins effe, ’t vool miech i dat deë oavend nog jinne richtieje naam hat. Biela, wat dinks te d’rva went vier de zietsoeng ‘Kebi-jinne prul-sjpas-oavend’ neume?”

“Nè kep, dat huet ziech nit aa. Dat zouw da zoeë uvverkómme elsof d’r sjpas-oavend jinne prul wuer. Dat is tswai moal ’t nemlieje zage.”

“Pleonasme”, zeët d’r Joeëzef. “Mar iech wil ózze bedriefsnaam an de zietsoeng verbinge. Wat maat ’t dan oes dat deë naam komiesj uvverkunt. ’t Weëd sjlieslieg óch inne loestieje oavend. Dat wille vier doch sjwoar hoffe!” D’r Joeëzef veult jet sjpannoeng kómme bij die tswai en kunt mit inne dieplomatiesje vuursjlaag. “Iech kan deë naam óp ing duudlieje maneer in ‘ós Noabersjefje’ aafmoale. Oavenaa kunt vet jedroekd ‘Kebi jinne prul’ en dierek drónger ‘sjpas-oavend’ dun jedroekd.” De ieëlu Kebi kieke ziech vroagend aa. “Dat mós kanne! Duudlieg en ierlieg!” zeët ’t Biela tsevreie.

“Ózze sjpas-oavend is zoewiezoeë jinne prul. De firma Kebi óch nit, alzo past dat jód bijee! Moal ’t zoeë mar aaf, Joeëzef.” D’r Kep bekiekt ziech de brivve nog ins. “Hei han iech inne brif van d’r Wiel. Deë vroagt of iech hem de moeziekpartije kan sjikke van de lidsjer, die de jezankveraine wille zinge. Hiemelhareletsapper, doa has te d’r Wiel werm, ózze klaveermeester. Deë wees doch dat die veraine inne eje klaveermoezieker mitbringe. Heë broecht alling zieng eje sjtiemoengsmoeziek tse sjpille vuur tusje de nommere i.”

“Woa vier waal aa kanne dinke is kontak óp tse neëme mit d’r Sjarel, d’r wieët van ’t vieëdelhoes ‘ós Hemet’. Vier mósse ja wisse wienieë ’t lokaal jetseerd kan weëde. Óch mósse vier vroage of ’t klaveer ’t nog jód jenóg deet, angesj nimt d’r Wiel zie eje ‘keyboard’ mit”. D’r letste brif is van de ‘posdoeve’. “Iech hauw ’t miech jedaad! D’r Roekoe-koeër wil prove óp de buun van ‘ós Hemet’. D’r nemlieje breuzel wie ’t vurriegs joar! En dat vuur deë prul wat die paraat maache.”

“Kep, vuur ’t richtieje muete v’r dön inne brif tseruksjikke mit d’r besjeed: De orjaniezatsiejoeën van de ‘Kebi-jinneprul’-zietsoeng kan uuch laider jing meugliegheet vuur tse prove aabeie!”

“Dè da, zoeë hat ós zietsoeng doch nog d’r richtieje naam!”

“Joa, vuur de posdoeve besjtimd!”, zuet d’r Kep.

De nieëkste kier jeet ’t wieër.