Slag om de Atlantische Oceaan

Het regelmatige, nachtelijke gebrom in de lucht duidde ook voor de mensen in Limburg op hevige luchtgevechten die elders gevoerd werden. Maar van de titanenstrijd op zee kregen wij weinig mee. Voor de Britten lag dat anders.

„Het enige dat mij werkelijk beangstigde gedurende de oorlog was het duikbotengevaar,” aldus Winston Churchill, de Britse oorlogsleider. Hij doelde daarmee op de bijna geslaagde inspanningen van de Duitse Kriegsmarine om de levensader van groot Brittannië met de Verenigde Staten af te snijden. Niet alleen zou er hongersnood ontstaan in Engeland, maar het land kon dan ook niet meer dienen als springplank voor de geplande invasie van nazi-Europa.

Arsenaal van de Democratie

Door hun gigantische productiecapaciteit werden de Verenigde Staten met recht het Arsenaal van de Democratie genoemd. De achilleshiel waren de lange en uiterst gevaarlijke konvooiroutes over de onberekenbare Atlantische Oceaan met de altijd op de loer liggende Duitse U-boten. Deze slaagden er aanvankelijk in om honderden geallieerde schepen bijna ongestraft te torpederen, maar zij raakten langzamerhand achterop bij de groeiende technische ontwikkelingen en het materiële overwicht van hun tegenstanders. Tijdens de laatste oorlogsmaanden werden vertrekkende bemanningen van Duitse onderzeeboten niet meer vrolijk uitgewuifd. De kans op terugkeer was toen vrijwel uitgesloten.

Lezing

Het Limburgs Geschied- en Oudheidkundig Genootschap (LGOG) houdt dinsdag 28 januari om 19.00 uur een lezing over De Slag om de Atlantische Oceaan door Hub Schetters in de Bibliotheek van Landgraaf in het Burgerhoes. Aanmelding: info@bibliotheeklandgraaf.nl of telefonisch 045-5695660. Niet-leden van LGOG of de bieb betalen €3 entree.

Tijdens deze avond is een aantal schaalmodellen te zien van Duitse onderzeeërs, ingezette vliegtuigen en een escortevaartuig voor konvooien.