‘In het Frans doet liefdesverdriet veel meer pijn dan in kil Hollands’
Pianist Clemens Hoffman uit Gulpen en zangeres Ghislaine Mommer uit Wijlre. — © Annemiek Mommers
Samen met pianist Clemens Hoffman brengt zangeres Ghislaine Mommer uit Wijlre Franse chansons. „Ik ben continu op zoek naar nieuwe liedjes”, vertelt Mommer. De komende periode treedt het duo op diverse locaties in Maastricht/Heuvelland op.
In het Frans klinkt liefdesverdriet veel intenser dan in het Hollands, vindt Ghislaine Mommer. „Neem nou een zin als Ma vie c’est toi. Als je dat zinnetje uitspreekt, voel je meteen de pijn en het verdriet die erin schuilen. Dat heb ik bij een Nederlandse vertaling niet: Jij bent mijn leven, dat ademt toch meteen een heel andere, killere sfeer uit.”
Cent mille chansons
Het is vooral om dat gevoel dat ingebakken lijkt in het Frans dat Mommer het liefste chansons zingt. Ze doet dat samen met Clemens Hoffman uit Gulpen, ooit haar eigen pianoleraar, maar al vele jaren haar vaste begeleider. Ze kunnen putten uit een eindeloos repertoire. Vandaar de titel van hun concertreeks: Cent mille chansons, naar het prachtige liedje van Frida Boccara.
Voor de pauze brengt het duo luisterliedjes. Chansons van Dalida, Jacques Brel en Edith Piaf. „In Franse liedjes zit zo veel gevoel dat je ze ook begrijpt als je de tekst niet verstaat”, zegt ze. In het tweede gedeelte gaan ze los met meezingers: werk van Michel Fugain of Gérard Lenorman. Het Route du soleil-oeuvre, noemt Mommer het: liedjes die iedereen kent van de vakanties in Frankrijk.
Aanvullen
Vorig jaar hebben ze het stoute plan opgevat om zelf Franse chansons te gaan schrijven. „Er zijn heel veel Franse liedjes”, erkent Mommer. „Maar er is altijd nog ruimte voor nieuwe. Ik wil nooit drie keer hetzelfde programma zingen, en het liefste ook niet twee keer. Daarom ben ik voortdurend op zoek naar nieuwe liedjes, om ons repertoire verder aan te vullen.”
Mommer spreekt redelijk Frans. Als kind ging ze al met haar ouders mee naar Zuid-Frankrijk, waar het gezin logeerde bij een bevriende pastoor in Perpignan. Maar om mooie teksten te kunnen schrijven moet je de taal eigenlijk perfect beheersen, vindt ze: „In zo’n tekst gaat het vaak om hele kleine nuances.”
Apollinaire
Om het zich wat gemakkelijker te maken, vallen ze in eerste instantie terug op bestaande teksten. Op het tafeltje in haar kamer in het Porta Mosana College, waar ze werkt als muziekdocente en decaan, ligt een bundel met moderne Franse poëzie. Daaruit heeft ze een vers van Apollinaire gekozen dat Hoffman op muziek heeft gezet.
Na de première afgelopen zaterdag tijdens een concert in het Karoesseltheater in Geleen, staan Mommer en Hoffman later dit jaar met hun programma nog in de Cellebroederskapel in Maastricht en De Kopermolen in Vaals. „Vooral in Vaals zit de zaal altijd vol als we daar optreden”, zegt ze. „Ook met mensen uit Duitsland: het Franse chanson is ook daar ongekend populair.”