Sina-Mai Holthuijsen is op weg naar die ene uitschieter

Ze verontschuldigt zich tijdens het interview voor haar Nederlands. ,,Ik spreek het niet zo vaak, alleen op school en tijdens de training bij Unitas. Thuis spreken we altijd Duits, ook met mijn vader.” Het blijkt valse bescheidenheid want Sina-Mai Holthuijsen beheerst de taal nog altijd prima, al gooit ze er soms een Duits woord tussendoor. De atlete is de dochter van de Limburgse oud-atleet Peter Holthuijsen, vroeger een gewaardeerd discuswerpen en kogelstoter en een Duitse moeder. Ze is opgegroeid in Erkelenz, een dorpje zo’n vijfentwintig kilometer van de grens met Nederland. Ze studeert echter in Venlo. ,,Maar daar ben ik niet meer zo vaak want ik zit in m’n laatste jaar van m’n studie. Ik moet stagelopen en dan m’n scriptie schrijven.”

Topper

Toch rijdt ze nog twee keer per week op en neer naar Sittard om te gaan trainen bij AV Unitas, waar ze al lang lid is en onder coach Michel Leinders is uitgegroeid tot een nationale topper. Ze begon haar loopbaan bij AV Swift in Roermond waar al snel het talent werd ontdekt voor de werpnummers. En toen ze een keer de kogel tien meter verder slingerde dan anderen, was de keuze voor het kogelslingeren snel gemaakt. ,,Ik doe ook alleen nog maar slingeren. Vroeger deed ik nog discuswerpen en kogelstoten, maar dat doe ik alleen nog maar aan het einde van het seizoen voor het plezier.

EK

Holthuijsen beschikt door haar vader over een Nederlands paspoort en mag daardoor meedoen aan beide kampioenschappen. In juli won ze zilver in Den Haag met een worp van 61.96 meter. Vrijwel gelijk aan haar persoonlijk record dat een halve meter scherper staat. Daarmee zit ze zo’n twee meter achter Nederlandse beste werpster Wendy Koolhaas en is ze nog zeven meter verwijderd van de EK-limiet. Toch is dat het doel voor over twee jaar als het toernooi wordt afgewerkt in München. ,,Afgelopen seizoen was ik heel constant, maar had ik niet die grote uitschieter. Dit jaar wil ik twee meter tot drie meter verder stoten en dan volgend jaar weer. Ik kan mij de komende tijd volledig richten op de atletiek en dan hoop ik dat het lukt.”

Timing

Daarvoor moet ze schaven aan haar techniek, het moeilijkste onderdeel van het werpnummer met een vier kilo zware kogel, die snelheden haalt van tegen de honderd kilometer per uur. ,,Het luistert heel nauw. Bij mij zit de winst vooral nog in de worp zelf. Timing is heel belangrijk. Dat wil ik nog beter beheersen, dan kan de kogel nog verder. Ik heb nog even want tegen de dertig ben je pas op je top. Ook omdat je fysiek sterk moet zijn.”

Holthuijsen traint ook nog twee keer per week met een trainingsgroep in Duitsland, waar het niveau een stuk hoger ligt. Daar werd ze bij de titelstrijd vierde. In totaal traint ze zeven keer per week, maar in de winter zijn de mogelijkheden minder. ,,Ik kan in de sporthal wel op techniek trainen, er zijn netten die de kogel opvangen, maar dat wil ik ook testen met een afstand. Dat kan soms niet. Of het moet mooi weer zijn. Vlak bij mijn huis heb ik een veld waar ik ongestoord kan slingeren.” Komend seizoen wil ze opnieuw scoren op de nationale titelstrijd. ,,Dat zijn mijn hoofddoelen en verder zal ik veel aan wedstrijden meedoen in Duitsland. Daar zijn sterkere tegenstanders.”