‘Na de gemeente aan de keukentafel komt nu de bank in de kamer’
© De Limburger
COLUMN - Eergisteren in alle vroegte vertrok mijn oudste kleindochter in een Kupersbus vol schooltieners via de Chunnel naar Londen. ‘Big Boris, here we come!’ Jaren geleden konden we de huidige Z-generatie met Pasen nog zingend laten wachten op de terugkeer van de kerkklokken uit Rome (leeg luidend van meegebrachte chocoladen en geverfde eieren), nu willen ze zelf vanaf de Big Ben de Brexit horen luiden, anders geloven ze het niet.
Ja, elke generatie haar eigen gekte. Intussen blijven wij Boomers met het zweet in de handen achter op het Balkon van Europa, onderworpen aan de naspeuringen van Limburgse Raborecherche. Maar liefst honderd saldodetectives speuren vanuit de Roermondse kantoorkolos aan de Rijksweg in Herten naar zwart en witwasgeld. Schuiven we immers niet allemaal met fout geld tussen zwarte poets-, klus- en tuinhulpjes? Om maar te zwijgen van groene zolders en kelders...?
Als die honderd allemaal hun verplichte huiswerk hebben gedaan, zo vertelde hun baas Harry Lempens in De Limburger, worden zestig van hen afgedankt. Dus geloof maar, die blijven nog heel lang heel veel criminele credits ontdekken. En ze moeten nog heel wat rekeninghouders langs, want dankzij onze boeren Raiffeisengenen is bijna iedere Limburger bij geboorte al Raboklant. Maar hoe werkt dat, zonder schending van privacy? Simpel, volgens Harry, door ‘signalen uit de samenleving’ op te pikken. Jawel, via verklikken. Daar waren we de laatste oorlog al goed in, zoals nu 75 jaar na dato opnieuw blijkt, dus laten we maar weer eens gluren bij de buren. Na de crisisjaren van tandenborstels tellen bij Tokkies zijn nu de Tikkies aan de beurt.
En let op! De Rabobank komt ook bij u thuis. Na de gemeente aan de keukentafel komt nu de bank in de kamer. ‘Nee, dank, wij hebben al een bank’, zal u niet baten als excuus. Wij willen zo de oudere klanten van advies voorzien, verzekert ons de Midden-Limburgse directeur. Krijgen we zo dan antwoord op de vraag waarom na het bier ook de bankrente naar 0.0 moet? Of komt dan gewoon één van die honderd Dick Tracy’s op huisbezoek om tijdens een onbewaakt koffiezetmoment onder onze matras te speuren naar witgewassen zwarte sokken en aansluitend bij de buren te vragen: ‘Woeë doon ze ’t van?’ Naast de NEE-stickers voor ongeadresseerd drukwerk en ongeschonden Jehova’s hebben we er nu ook alvast een op de deur met RABO GO. En we hebben onze kleindochter gevraagd er een uit Londen mee te nemen met BOLLOCKS TO BREXIT. Hopelijk hoeft ze die straks in Calais niet aan te geven.