Dit artikel is exclusief voor jou als abonnee van De Limburger te lezen
In 2009 diende een jonge, veelbelovende fractievoorzitter een voorstel in over de uitbreiding van de vrijheid van meningsuiting. Die vrijheid zou vrijwel onbeperkt moeten zijn. Het uitgangspunt was dat je in onze democratische samenleving alles zou moeten kunnen zeggen, zolang je niet oproept tot geweld. Het was dan ook niet langer nodig bevolkingsgroepen te beschermen tegen bijvoorbeeld beledigingen. De naam van de fractievoorzitter was Mark Rutte.
Column: De lange tenen van een kleine groep gelovigen mogen nooit de grenzen van onze vrijheid van meningsuiting bepalen
