Kleine kókkeral
Mit dien sjpartelende beinkes,
gedree op ‘t kösse veural,
bès te jus eine kókkeral.
Doe hils ós wakker, bie d’n tied,
veur alle geldj oppe welt
wol ich dich neit kwiet.
Dien geluudjes, ich herkèn ze metein,
doe leets dich goud heure,
ouch al bès te nog klein.
‘t Sjpeelgoud, dat keurs te,
mit uigskes en mundje,
en in de box dreets doe dien rundje.
Och, Jeppke, gank wiejer
mit laevendig laeve,
dien zeen oppe welt, ein gelökkig gegaeve.