Mösjesjpel
Keuning Wèntjer is weier dao,
de mösje sjpele tösje de tek
hun sjpel, ’t mösjesjpel,
ze kwetteren gans hel,
en mit wèk in de bek
vleige ze flot en gek
van ’t graas nao de tek.
Witte riep lik in d’n haof,
de buim sjtaon d’r kawd en kaal bie,
de mösje zeen ’t neit,
hun sjpel geit aeve hel wiejer,
en ich kiek d’rnao,
röstig en tevree,
ich houf neit mee.