Dit artikel is exclusief voor jou als abonnee van De Limburger te lezen
Op de dinsdag dat mijn tienjarige weer naar school mocht, stonden we om kwart over zes al op. We kleedden ons dik aan. Drie kwartier later vertrokken we. Lopend. Ik met een volle vuilniszak in mijn hand. Zij met haar schoolrugzak weer om. Ons katertje stoof mee, en sprong met hoog opgetrokken pootjes om ons heen. De helft van zijn vacht zo wit dat hij vrijwel wegviel in het landschap.
Column: Sneeuw maakt van alles even één geheel, dacht ik en daarna werd ik ingepeperd
