In een samenleving die op de rand van een burn-out balanceert, kun je maar beter elk lichtpuntje omarmen. Er wachten ons nu drie in één klap: de zomertijd gaat in, de temperatuur schiet omhoog en de avondklok wordt licht versoepeld. Kan de tweede lente in lockdown de donkerste wolken verdrijven?
Zomertijd, hoge temperaturen en minder strenge avondklok: kunnen ze burn-out van samenleving iets verlichten?
