Column: ‘Voor lieve opa snor’, stond op de placemat

Vaak was ik er al aan voorbij gefietst: het verzorgingshuis waar een oud-collega zijn dagen sleet. Driekwart jaar was ik er niet meer geweest. Moest ik hem niet weer eens op gaan zoeken? Maar ja, corona en verzorgingshuizen, dat was geen gelukkige combinatie gebleken. En zelf moest ik ook opletten. Ik was blij dat ik binnen mijn risicogroep nog wat lucht kreeg. Een week geleden had ik mijn eerste prik gehad, maar ongetwijfeld had het virus mijn BSN-nummer genoteerd en loerde het op een slotoffensief. Moest ik in het zicht van de haven nog gekke dingen doen?