Gedicht in ’t Zittesj

Hei, doe trimmer, heurs te mich,in waer en wèndj zjweit op ‘t gezich,in kaw en hits, soms gans allein,waat hilt dich, trimmer, toch oppe bein?

Waek in, waek oet geis te alweier,is dat waal fejn, höbs te plezeier?Nae, opgaeve ‘ist nicht im Frage’,d’n tied tik door, hawt vol, neit klage.

Doe vechs taege de illemènte,vuils zjweit op erm, op dien gezich,dien hart klop wildj, mer thoes, och heerlik,wach sjtraks ein werme douche op dich.

Dan sjpuils te weg, de pien, dae zjweit,de muigigheid, ich weit besjeit,kóm op, doe trimmer, raap dich biejein,doe wits, in ‘t laeve geit niks van allein!