Dit artikel is exclusief voor jou als abonnee van De Limburger te lezen
Oud-docenten zien Stella Maris met pijn in het hart uit Valkenburg verdwijnen: ‘Voor ons was iedere leerling belangrijk’
Henk Kwakkernaat, Jef Lemmens en Guy Caelen (vlnr): nog steeds trots op ‘hun’ school. — © De Limburger
Eeuwig zonde dat het Stella Maris College uit Valkenburg vetrekt naar Meerssen, vinden oud-docenten Guy Caelen (Duits), Jef Lemmens (economie) en Henk Kwakkernaat (tekenen). „Het was klein en overzichtelijk. Je kende iedere leerling.”
Ooit was Valkenburg een echte onderwijsplaats. Met een Latijnse school, het jezuïetencollege, de Franse meisjesschool, een kweekschool, een landbouwschool, een mulo voor meisjes en een mulo voor jongens. Nu is er alleen nog de vmbo-opleiding van het Stella Maris College. En ook die sluit eind juli de deuren.
Kwijt
Onbegrijpelijk dat Valkenburg het allemaal laat gebeuren, vindt Henk Kwakkernaat. Hij stond jarenlang voor de klas in wat vroeger de mavo Ravensberg heette. Net als Jef Lemmens en Guy Caelen. „Als je geen middelbare school meer hebt, ben je de jeugd kwijt”, vreest Kwakkernaat. „Ik begrijp niet dat niemand dat ziet.”
De drie oud-docenten zijn nog steeds trots op hun school. „Het was klein en overzichtelijk”, zegt Caelen. „Je kende iedere leerling.” En voor de leraren was iedere leerling belangrijk, vult Lemmens aan: „Leerlingen die het lastig hadden kregen een extra zetje, zodat ze toch hun diploma haalden. We hadden meer dan eens honderd procent geslaagden.”
Trektochten
Voor de leraren van toen hield het niet op als de school uit was. „Wij waren ook in onze vrijetijd vaak bezig met de leerlingen”, legt Kwakkernaat uit. „Onze trektochten langs de Hoëgne in de Ardennen waren legendarisch”, zegt Lemmens, nog steeds nagenietend. „En dat was gewoon in het weekend, hoor.”
Het stoort de drie oudgedienden dat nog altijd wat neerbuigend wordt gedaan over mavo- of vmbo-onderwijs. „Alsof bij ons alleen dommeriken zaten”, moppert Lemmens. Caelen knikt: „Voor heel wat leerlingen was onze school de opstap naar meer. We hebben leerlingen gehad die uiteindelijk academicus werden. Eentje heeft zelfs twee doctorstitels.”
Afstandelijker
De tijden zijn veranderd, erkennen zij. En dat geldt ook voor het onderwijs. „Wij waren echt wel in voor vernieuwingen”, zegt Kwakkernaat. „Maar door al die fusies zijn enorme onderwijsinstituten ontstaan en is het allemaal veel zakelijker, afstandelijker en bureaucratischer geworden. Ik weet niet of ik in deze tijd nog leraar zou kunnen zijn.”