Jos Verstappen: ‘Max loslaten deed zeker pijn, maar de waardering proef ik toch’

Druppeltjes parelen langs zijn voorhoofd. Nee, het is geen angstzweet dat Jos Verstappen parten speelt in de hitte van Jeddah. De thermometers tikken de 34 graden aan laat in de middag, voordat de avond valt en het een beetje afkoelt. Maar sprake van enige spanning is er wel bij Verstappen senior, van wie zoon Max de beste papieren heeft om sportgeschiedenis te schrijven door als eerste Nederlander ooit wereldkampioen Formule 1 te worden. „Natuurlijk wil ik de ontknoping meemaken, hier of volgende week in Abu Dhabi. Zou toch raar zijn als ik dat vanaf de tv bekijk.”

Het eventueel veroveren van de wereldtitel vormt de laatste episode van een project dat grofweg twee decennia geleden begon: Jos Verstappen die zijn zoon Max de kneepjes van het vak leert en gaandeweg tot de ontdekking komt dat de knaap over een uitzonderlijk talent beschikt. De rest is geschiedenis en al vele malen beschreven.

Hoe sta je na al die jaren als vader in het proces wat zich heeft afgespeeld?

„Ik wist natuurlijk al heel lang dat Max iets speciaals heeft en dat heeft hij ook van meet af aan bewezen in de Formule 1. Maar dat hij het zo goed zou doen op dit uitzonderlijk hoge niveau, dat kon ik op voorhand ook niet bedenken. Natuurlijk maakt het me trots.”

Heeft die steile prestatiecurve jouw houding als vader veranderd?

„Ja. In de loop der jaren ben ik relaxter geworden. Eerst twijfel je nog, maar dan zie je dat hij het goed doet, volwassen en rijp is geworden en alles onder controle heeft. Dat geeft rust.”

Is er ook iets veranderd aan de intense band die je altijd met Max hebt gehad?

„Hij heeft nu ook zijn eigen leven, woont zelfstandig en trekt vaker zijn eigen plan. Loslaten, dat doet soms pijn. Lijkt me, als vader zijnde, logisch. Max is sowieso niet iemand die veel communiceert. Soms denk ik wel eens: kom op, betrek me meer erbij, informeer me wat meer. Van de andere kant: het is ook zijn kracht. Ik kan dat misschien niet altijd fijn vinden, maar hij presteert wel. Dan moet je het ook zo laten. De waardering, die proef ik toch. Dat hoef ik ook niet elke dag te horen. Ik weet wat ik ervoor gedaan heb en dat weet Max ook. Ik ben tot het gaatje gegaan om hem alles mee te geven en te leren zoals ik dacht dat het moest.”

Was er een moment dat je dacht: nu kan ik hem niets meer leren?

„Wat is leren? In het begin had Helmut Marko graag dat ik overal bij was, om controle te houden. Maar aan het einde van zijn eerste Red Bull-jaar voelde ik dat ik een stapje terug moest doen.”

Heb je ergens spijt van?

„Nee, echt niet. Ik denk dat Raymond Vermeulen (manager, red.), Max en ik een perfect team vormen. En hier bij Red Bull Racing zitten we prima. Er zijn wel eens gesprekken geweest met Toto Wolff en ik dacht ook dat we een goede band met hem hadden, maar de ware Toto heeft zich de laatste tijd laten kennen. Er is geen klik meer.”

Is hij een slechte verliezer?

„Zo zou je het kunnen zeggen, ja. Mercedes was natuurlijk jaren toonaangevend. Nu worden ze voor het eerst in het nauw gedreven en zie je een andere Toto. Jammer, maar zo leer je mensen kennen.”

Er is dus geen aanleiding te verkassen.

„Nee. Het heeft ook met Helmut Marko te maken. Met hem hebben we alle drie - Max, Raymond en ik - een perfecte klik. Geen gezeik, rechtdoorzee. Karakterologisch lijken we op elkaar. Het gaat er soms hard aan toe en we zeggen elkaar de waarheid. Maar Formule 1 is keihard. Probeer je, op welk terrein ook, maar eens staande te houden in deze wereld. We weten wat we willen. En past het niet, dan past het niet en heb je niets aan vage praatjes. Maar daar is geen sprake van.”

Zijn jullie dan niet met de toekomst bezig?

„Zeker wel, maar we hebben sowieso nog twee jaar bij Red Bull. Belangrijk wordt hoe de nieuwe regels worden geïnterpreteerd en wat dat betekent voor de prestaties. Maar het voelt hier goed en we hebben alle tijd.”

Als jij het seizoen van Max moet analyseren, wat zijn dan jouw conclusies?

„Dat hij het perfect gedaan heeft, los van of Max nu wel of geen wereldkampioen wordt. Ik denk dat hem niets valt te verwijten en dat hij uit alle situaties het maximale resultaat heeft gehaald.”

Ooit gedacht dat de impact van Max zo groot zou zijn? Er is een ware Max-Mania.

„Nee, maar ik denk dat het vooral komt omdat Max puur is. Hij is zichzelf, niet gemaakt. Dat komt niet altijd even sympathiek over, maar je weet wel wat je aan Max hebt.”

Behalve de strijd op de baan tussen Max en Lewis Hamilton lijkt het alsof er ook een mediastrijd gaande is.

„Zo ervaar ik dat wel, ja. De Engelsen scharen zich massaal achter Lewis en proberen overal een verhaal van te maken. Ze zoeken vaak iets wat er niet is. We zijn altijd heel open geweest naar de Britse pers, maar als je een paar keer meemaakt dat zaken uit hun verband worden getrokken, denk je: laat maar. Fernando Alonso kaartte dat laatst aan, dat de Formule 1 toch wel heel erg Brits gericht is en de pers daar een grote rol in speelt. Hij heeft dat zelf in het verleden ook zo ervaren. Max trekt er zich overigens niets van aan. Die trekt zijn eigen plan.”

Je bent niet meer bij alle races. Is dat een bewuste keuze?

„Ja. Ik heb bewust meer afstand genomen. Ik heb ook kinderen thuis zitten en heb ook een leuk leven buiten het circuit. En zo prettig is het hier, met al die beperkingen sinds covid, ook niet meer. Ik vond dat in het verleden wel fijn, die gezelligheid. Een kop koffie, wat bijpraten met bekenden. Het is allemaal vervlakt door de coronamaatregelen, dus ik ben blij dat ik niet meer overal bij hoef te zijn. Bovendien, Max belt elke dag en we praten altijd bij over wat er gaande is.”

Waar hebben jullie het dan over?

„Wat racen betreft: over situaties, dingen die gebeuren. Zoals in Brazilië over het verdedigen bij die inhaalactie van Lewis. Dan zeg ik hoe ik het zie. Ik geef overal mijn mening over. Max filtert er wel uit waar hij wel of niet iets mee kan doen.”

Dus Max luistert goed?

„Ik noem dat geen luisteren. Dat is niet het goede woord. We praten erover. Hij weet dat ik niet gek ben. Dat is het onderlinge vertrouwen wat is opgebouwd. Als kind denk je altijd dat je vader de beste, sterkste en slimste is. Maar heel veel dingen zijn ook uitgekomen. Dingen die ik gezegd heb. Daardoor voelt hij zich er lekker bij en is die relatie zo goed.”

Is het zuur als Max toch nog naast de titel grijpt?

„Zeker is dat zuur, maar je hebt niet alles zelf in de hand. Bovendien heeft Max er alles aan gedaan. En ja, Helmut Marko heeft het al vaker gezegd: Max heeft veel punten buiten zijn schuld om verloren. Veel meer dan Lewis. Maar je kan er niets meer aan veranderen, dus…”

Lees ook: Onze F1-verslaggever zag Verstappen vanuit zijn luiers opgroeien en koestert zijn geboortekaartje: dit beleefde hij allemaal met Max