Dit artikel is exclusief voor jou als abonnee van De Limburger te lezen
Ik was een jaar of zes. Met een vriend speelde ik met wat kiezelsteentjes. De vader van de vriend overtuigde ons ervan dat de witte steentjes héél veel geld waard waren. Op zijn advies stapten we trots de Rabobank in Helden binnen, en legden de kiezels op de balie. Teleurgesteld liepen we even later weer naar buiten, recht in de armen van de vriendelijke maar schaterlachende vader.
Column: Steentjes voor de dure bank
