Dylan van Baarle vol ongeloof na triomf in Roubaix: ‘Dit is bizar’

„Ik kon het al niet geloven toen ik over de Velodrome reed”, aldus Van Baarle. „Ik keek nog achterom of de anderen niet in de buurt waren. Maar ik bleek helemaal alleen te zijn. Pas toen Servais (Knaven, ploegleider, red) naast me kwam rijden, geloofde ik het pas echt. Dit is bizar.”

Lees ook: Dylan van Baarle wint op sensationele wijze Parijs-Roubaix

Of hij blij is met de zege? „Het is een monument, natuurlijk wil ik dat winnen. Eerst tweede worden in Vlaanderen en nu Roubaix winnen..ik heb er geen woorden voor.” Ineos zette de koers al vroeg in vuur en vlam, was dit vooraf de ploegentactiek? „Nee, maar het liep zo vanaf het begin. We waren erg gefocust en wilden het niet meer over veranderen. Vanaf het moment wist ik dat we een goede kans hadden omdat we minder energie hadden verspeeld.”

Om te vervolgen: „Overal lekke banden, iedereen had wat. We bleven kalm, maar dit resultaat is ongelofelijk. We wilden de koers hard maken en het gaf me zelfvertrouwen toen ze voor mij wilden rijden. Het was een geweldig voorseizoen, hier gaan we van genieten.”

Van der Poel

Zelf had Mathieu van der Poel zondag de benen niet om Parijs-Roubaix te winnen. Nahijgend op de wielerbaan van Roubaix was dat de conclusie van de Nederlander die als negende was gefinisht op ruim 2,5 minuten van winnaar Dylan van Baarle. Hij vond het een mooie en verdiende winnaar. „En Dylan is iemand die ik het gun. We hebben op WK’s een paar keer de kamer gedeeld”, vertelde Van der Poel.

Twee weken geleden won hij de Ronde van Vlaanderen. Vorige week werd hij vierde in de Amstel Gold Race en ook nu was er in ieder geval een top 10-notering. „Daar moet ik heel tevreden mee zijn.”

Lastige koers

Van der Poel begon door een rugblessure pas laat aan het seizoen en boekte toch al drie overwinningen. „Ik moet gewoon blij zijn met het voorjaar dat ik nog heb kunnen rijden. Het was een lastige koers vandaag. Ineos (de ploeg van Van Baarle) opende al heel vroeg en daarna is het nooit meer stilgevallen. Ik belandde uiteindelijk wel in een goede groep, maar ik had geen overschot in de benen. Ik zat ook een paar keer achter een valpartij, maar dat heeft het verschil niet gemaakt.”