‘We moeten fors ingrijpen en helaas stoppen met magazine Zine om niet in de problemen te komen, maar er is ook goed nieuws’

‘Wij hebben, met pijn in het hart, besloten om na vijf jaar afscheid te nemen van ons wekelijkse L-Magazine. Vanaf januari komt daarvoor een dikker magazine in de plaats, dat één keer per maand verschijnt. Deze ingreep is pijnlijk maar noodzakelijk om de krant die u gewend bent te blijven maken en tegelijkertijd ook te investeren in onze eigen (digitale) toekomst.’

Dat was een jaar geleden. Door te stoppen met L-Magazine dachten we ruimte te scheppen voor iets nieuws. Voor verhalen over bewust leven die niet alleen een keer per maand op papier zouden verschijnen, maar die iedere dag weer op onze online-kanalen worden gepubliceerd.

Lees ook: De Limburger wil niet de nieuwe Kodak worden. Daarom wordt na vijf jaar L-Magazine een (dikker) maandblad

Oorlog

In die opdracht zijn wij meer dan geslaagd. De redactie van Zine heeft een groot aantal lezenswaardige verhalen geschreven, die zowel online als op papier goed gewaardeerd worden. Er zijn elf prachtige magazines van de pers gerold en aan nummer twaalf en dertien wordt momenteel hard gewerkt. Maar inmiddels ziet de wereld er heel anders uit. Dik twee maanden nadat ik het einde van L-Magazine had aangekondigd om de geboorte van Zine wereldkundig te maken, vielen Russische bommen op Oekraïense steden. Nu weten we dat daarmee een verschrikkelijke oorlog op het Europese continent uitbrak die niet alleen de wereld­orde schokte en voor onnoemelijk menselijk leed zorgde, maar ook de basis legde voor een energiecrisis, hoge inflatie en dalende koopkracht.

Op deze plek heb ik een paar weken geleden al aangekondigd dat wij alleen met veel pijn en moeite onze begroting voor komend jaar rond zouden kunnen krijgen. Daar bleek geen woord Spaans bij. Om niet in de problemen te komen moeten ook wij fors ingrijpen. Uitgangspunt daarbij is dat wij de kostenstijging waarmee wij kampen niet – volledig – op uw bordje willen leggen. Dat zouden we doen als we onze prijzen drastisch zouden verhogen of als we heel stevig zouden ingrijpen in de kwaliteit en omvang van de krant. Zolang we dat kunnen volhouden, is dat wat ons betreft een rode lijn.

Contracten

Aan andere bezuinigingen ontkomen wij echter niet. Tot mijn grote spijt zijn wij bijvoorbeeld gedwongen een aantal aflopende contracten niet te verlengen. Dat is pijnlijk en heeft ingrijpende gevolgen voor de mensen die het betreft. Met een recessie in aantocht komt er een einde aan hun droom om bij deze krant carrière te maken. Die wetenschap komt binnen. Daarnaast kunnen wij, gedwongen door de enorme stijging van de papierprijs, niet anders dan per 1 januari stoppen met het uitgeven van de papieren versie van Zine.

Lees ook: ‘Net als de bakker om de hoek en de plaatselijke supermarkt voelen wij de gevolgen van de energie- en koopkrachtcrisis’

Wat we een jaar geleden met heel veel enthousiasme begonnen, moeten wij door omstandigheden die buiten onze invloedssfeer liggen nu weer beëindigen. Dat is vervelend, niet in de laatste plaats voor de mensen die een jaar lang met ziel en zaligheid aan het magazine hebben gewerkt. Geluk bij een ongeluk is dat wij de verhalen die u van de Zine-redactie gewend bent wel kunnen blijven maken. Daarnaast heeft deze begrotingsronde niet alleen voor slecht nieuws gezorgd. Zo ben ik heel blij dat wij de komende periode weer kunnen investeren in onze digitale krant én in de kwaliteit van onze regioverslag­geving. Daarover binnenkort meer.