Gedich in ’t Zittesj: Nul komma nirges
© Jean-Pierre Geusens
Elke week een gedicht van Phil Schaeken in het Sittards dialect, over een onderwerp dat hem bezighoudt.
waar ich zónger Hannie,de wesj die sjtapelde zich op,Wie wirk ‘t sjtriekiezer, d’n dreuger?Hannie wèt dat oet de kop.
En dan dat kaoke: sjpruutjes, sop,zoervleisj braoje, biefsjtök, num mer op,en: Wo is dae famieje van?Haet die nog bruijesj of nog zöstesj?Is dat dao-achter häöre man?
Wits doe nog wo veer dat hie kochte?Wie dat hotel ós doe bevalle is?Of veer dat museum al bezochte?Hannie wèt dat heel besjlis.
Dat wèt haos blèndj de waeg nao get,ich zuik mich soms rot, vènj soms niks,en: Hannie, dezen trui hie,sjteit dae mich, is ‘t get gesjiks?
Interessante docu’s op tv,medische zake of nog mee,ein historisch gebeure, ‘t is e feit,Hannie is op de heugte, wit besjeit.
t Is mien kómpas, mien loesterend oor,wie ein secretaresse op kantoor,nul komma nirges waar ich zónger häöm d’rbie,Phil, jóng, mit anger weurd: Bès mer héél blie!