Jinne prul (204): Nuits oes de noabersjaf

Vroage an ’t Biela

Biela, doe kens miech waarsjainlieg van ’t kiene óp Sjevemet. Doabij han iech al döks jet jewonne. Iech wil nit sjtute óp miech zelver, doa bin iech d’r perzoeën nit vuur. ’t Vilt miech waal ummer mieë óp dat iech noeëts e antwoad sjuldieg mós blieve went miech jet jevroagd weëd. Zoeë kan iech óch bauw alle vroage va ‘vroage an ’t Biela’ jód beantwoade. Mieng vroag is doarum: Wens doe ins e päus-je wils maache bij ’t ‘Noabersjefje’, zouw iech diech dan ins kanne vervange? Nuus vuur ónjóds Biela, mar iech meen dats doe nit alles kans wisse. Iech meen ’t mar jód.Mit de jrus van ’t Keetsje.

d’r Heer K te K wil nog jet vertselle

MariesjeD’r boer trukt mit d’r tractor vore i zie land. D’r vraos is oes de eëd. De temperatoere zunt vuur d’r jannewaar hoeëg. Heë nótst jiddere daag oes um óp zie land tse wirke. De klokke loeë d’r zóndieg in de loeët. Lu junt noa de kirch. D’r pastoer preëdiegt hu in ’t plat. D’r koer zingt tsem sjloes

‘sjun dat vier ós versjtuntmit wöad die ós danse duntd’r wèg tsezame juntsjun dat vier ós versjtunt’

Dan is de mès oes. An de kirchduur sjteet de jarde jerijd. D’r elveroad kunt eroes, mit vuuróp d’r prins. Ze zetse ziech de narrekappe óp. De prinsekapel sjpilt. Ze uvversjtimme d’r motorklank van d’r tractor. ’t Dansmariesje sjpringt rónk. Inne sjterke jardeman huft ‘m óp zieng sjouwer. Zoeë junt ze noa ’t verainslokaal. D’r prins, elveroad, jarde en aahank. De duur sjteet wied óp. ‘t Dansmariesje mós ziech bukke. An tieëk zetst d’r jardeman ‘m neer. Mit e dansmariesje óp de sjouwer is ’t nit jemekkelieg drinke.

Wied in d’r middieg hat d’r boer de vore jetrókke. Heë viert d’r tractor noa d’r hof tseruk. D’r motorklank miesjt ziech mit de vasteloavendsmoeziek oes ’t verainslokaal. Heem veëgt heë ziech d’r leem van de sjong en jeet eri.

“Wits te wat”, zeët heë teëje zieng vrauw, “iech sjud miech ee óp de lamp.”Zieng vrauw laacht. “Da kom iech óp dieng sjouwer zitse.”“Jezóndheet Mariesje”, zeët d’r boer en sjud ziech ee i...

Vuur de kinger in de noabersjaf. Van ’t Fia Bienesjtiech

vuurvräud‘t hingt in loeëtd’r sjien va vasteloavendwólke sjmienk drieve kótterbijtoelpekluresjellesjalkingerkriebelva jesjenk oespakkeverlange‘t kunthat nog al in ziechónendlieg jeluks-jeveulvuurvräudwat ing sjpasdoert bis an de vräud

Verain-nuits

D’r vuursjtand van d’r sjpaarkloeb va wieëtsjaf ‘d’r leve Niekela’ maat bekankd dat de sjpaarkes-jer van de mitjlieder óp vriedieg 3 fibberwaar kanne weëde leëgjemaad werend ‘t ‘Happy-hour’ va 10.00 -11.00 oer.

d’r Diechter óngerweëgs

went end jannewaar de mugke sjwermekan me ziech in d’r meëts de oere wermewieëst in d’r april al ‘t jemusjieët ’t vrugjoar freulieje jrusum in d’r zommer ónger de hits tse kerme

Vroage – Aabeie – Toesje

Inne fen-kloeb kan nog artieste aaneëme. Jinne prul jevelles! Aamelde bij de redaktsiejoeën.

Wiets van de wèch

Inne man kunt bij d’r dokter en klaagt uvver koppieng en dikke bee. “Iech han óch al e tsietsje inne lingebróch en ummer ing lofe naas. En durch die winkterheng han iech jee jeveul mieë in de vingere wen ’t vruust. Weest uur flaich wat miech felt?”D’r dokter sjód ins mit d’r kop en zeët: “Wat zouw uuch feële, hadder da nog nit jenóg?”

Bis de nieëkste kier, dan kant uur werm ing jesjiechte van ’t Biela en d’r Kep leëze. Hod uuch vrieë en adieë!