Liggend naar kunst kijken, het kan in Museum Valkenburg: alsof je aan het mediteren bent tussen prachtige beelden

Het kan zijn dat je even moet wachten als je Trilogica in Museum Valkenburg liggend wilt ervaren. Er zijn namelijk slechts een paar ligzakken beschikbaar in de verduisterde expositiezaal en die zijn geregeld bezet. Want ja, zo’n noviteit willen veel bezoekers van het museum in het Geulstadje wel eens een keertje uitproberen. Maar geen nood: al wachtend tot er eentje vrijkomt, kun je ook op een stoel gaan zitten. Tussen de drie grote schilderdoeken word je door licht en geluid meegenomen op een bijzondere reis, waarbij de oude meesters, symboliek, spiritualiteit en moderne kunst naadloos in elkaar overvloeien.

Trilogica is het magnum opus van Peter Slegers die tien jaar geleden in Maastricht neerstreek. Hij woont en werkt op de Stenenwal in de provinciehoofdstad en tovert zijn huis regelmatig om tot galerie, waar hij collega’s ontvangt en hun de gelegenheid biedt hun werk te tonen. Dan gaan alle meubels de deur uit en verandert zijn woonkamer in een museumpje. Maar voor Trilogica is dat toch te klein.

Origineel

Drie jaar geleden maakte Slegers al eens een eigen versie van Het Laatste Avondmaal van Leonardo da Vinci, de kunstenaar die hij bewondert en door wie hij naar eigen zeggen behoorlijk geïnspireerd is. Met 2,5 bij 6,5 meter is zijn verbeelding net zo groot als het origineel, dat te bewonderen is in de eetzaal van het klooster van Santa Maria Delle Grazie in Milaan.

Slegers moest voor het schilderwerk van zijn ‘Avondmaal’ uitwijken naar een voormalige gymzaal in de wijk Nazareth. Zijn interpretatie van Da Vinci’s meesterwerk was vervolgens te zien in Museum Valkenburg. Heel kort maar, want de vernissage was amper achter de rug of de coronapandemie brak uit, waardoor de deuren op slot moesten.

Veelomvattend

Het Laatste Avondmaal is nu verwerkt in de multimediale productie, die Slegers samen met zijn zoons Eward en Merijn heeft gemaakt. De eerste zorgde voor de muziek, de tweede voor de lichttechniek. Niet eerder maakte de kunstenaar zo’n groot en veelomvattend kunstwerk, vertelt hij tijdens een rondleiding. In feite gaat het om drie verschillende projecten – Aan Tafel, Ondergaan en Overstijgen – die nu samenkomen. Spontaan ontstaan in de tijd, zegt de maker, „want het was vooraf nooit mijn intentie om ze te verwerken in een Gesamtkunstwerk”.

Zoals het ook toeval is dat Slegers in de videokunst verzeild is geraakt. Vroeger was hij vooral bezig met tekenen en schilderen. Maar toen enkele jaren geleden gastkunstenaars in zijn galerie met beamers aan de slag gingen, wilde hij dat ook wel eens uitproberen. Met Trilogica als uiteindelijk resultaat.

De Peel

Peter Slegers is een jongen van de Peel. Geboren en getogen in het Brabantse Someren-Eind, amper vier kilometer van Sluis 13 van de Zuid-Willemsvaart waar Brabant overgaat in Limburg. Creatief was hij als jonkie al. Hij wilde naar de kunstacademie. Maar toen hij daar een kijkje ging nemen – in Den Bosch – voelde hij er zich helemaal niet thuis.

Lees ook: Syrische vluchteling ontdekt creativiteit tijdens eenzame jaren in Maastricht: ‘Spannend om mijn kunst aan het publiek te tonen’

„Een vrijgevochten bende, zag ik. En dat was toen voor mij net iets te…” Hij koos vervolgens voor de lerarenopleiding in Tilburg, waar hij de richting tekenen en handenarbeid volgde. Hij ambieerde een leven als kunstenaar. Maar ja, de schoorsteen moet ook roken. „Getrouwd, drie kinderen, een eigen huis. Je moet wel de hypotheek kunnen aflossen. Ik begon als leraar op de mavo, maar heb het niet langer volgehouden dan drie maanden. Tachtig uur werken in de week, het was pure waanzin.”

Hutje

Hij nam ontslag, begon meerdere eigen bedrijven en mocht een ontwerp maken en uitvoeren voor de herinrichting van een plein in zijn woonplaats. Nadat zijn huwelijk was gestrand, leefde hij een tijdje letterlijk in een hutje op de hei. Totdat hij zag dat een huurpand op een van de mooiste plekjes van Maastricht vrijkwam. „Ik had slechts drie wensen: wonen in een stad, vlakbij een rivier en op een plek met uitzicht op mooie zonsondergangen. En die vond ik op de Stenenwal. Daar heb ik mijn huis gevonden!”

Sinds zijn verhuizing naar Maastricht doet hij waar zijn passie ligt: kunst maken. Nee, het is geen vetpot, bekent hij. „Maar ik kan er mijn huur van betalen. En ben gelukkig.” Dat zijn werk in het vizier is gekomen van de curatoren van Museum Valkenburg, vindt hij fantastisch. „In mijn eigen huis en galerie kan ik dit niet exposeren. En in het museum bereik ik een veel groter publiek. Bovendien is het een prima springplank naar nieuwe locaties voor mijn reizende kunstprojecten.”

Watersnood

In zijn videokunstwerk, dat nog tot half april te zien is in Valkenburg, komen bekende werken voorbij. Van de al eerder genoemde Leonardo da Vinci – ook de Vitruviusman is te zien – en van Mantegna – uit het beroemde Camera Picta in het kasteel San Giorgio in het Noord-Italiaanse Mantova. Maar Slegers heeft er ook eigen schilderijen en video-opnames in verwerkt.

Zo komen er opnames langs van de overstromingen in 2021, die Slegers maakte in Valkenburg en Maastricht. Trilogica moet je ondergaan, zegt de kunstenaar, en je hoeft niet te snappen wat je allemaal ziet.

Lees ook: Even Rembrandts vaandeldrager meepikken in Maastricht: ‘Kijk die gekke elleboog, dat ijdele gezicht’

Maar zit er dan helemaal geen boodschap in? Slegers: „Iedereen mag eruit halen wat hij of zij wil. Maar ik hoop wel te bereiken dat mensen wat meer de gelaagdheid van het leven gaan ontdekken. Ik ben niet religieus, maar wel filosofisch en spiritueel ingesteld en wens dat mensen die Trilogica ervaren of ondergaan, geroerd, beroerd of ontroerd worden. En meer gaan nadenken over het leven. Niets is namelijk vanzelfsprekend, ook al lijkt dat soms zo.”

‘Trilogica’ van Peter Slegers is nog te zien tot en met 14 april in Museum Valkenburg. Elke zondag is de kunstenaar aanwezig voor tekst en uitleg. Meer info: zie: www.museumvalkenburg.nl