Jinne prul (212): Nuits oes de noabersjaf

Vroage an ’t Biela

Biela, iech han al joare lank inne hondersjtal mit 8 honder en inne haan. Mieng vrauw en iech vruie ós jiddere daag óp frisje wiese en broeng aier. Noe han iech urjens jeleëze dat ’t honder jieët die jekluurde aier legke. En tswoar in de klure jreun, blauw en lila. Iech wil jeer wisse woa me die honder kan jelde. Kans doe miech flaich helpe? Wen ’t jeet jeer nog vuur de Oeëstere.

D’r Heer K te K wil nog jet vertselle

Taha“Kuns te dierek boese sjpieële?” ruft ’t Daphne. ’t Kunt mit de anger kinger oes de sjoeël.“Joa”, ruft d’r Niels tseruk. Heë leuft an de uvverzie van de sjtroas óp d’r sjtoep. Ziene vrunk, d’r Taha kunt hinger hem aa. ‘Kom jij ook?”Vuurdat ’t Daphne oes-jekald is, hat d’r Taha al “ja” jeróffe.Tusje de flats is e sjpieëlveld. Doa treffe ze ziech. D’r janse mitwochmiddieg hant ze de tsiet um tse sjpieële. ’t Daphne zingt e lidsje. ’t Jeet uvver inne sjunne daag. D’r Niels zingt mit ‘m mit.D’r Taha zeët: “Sjun.”’t Daphne en d’r Niels laache. D’r Taha zeët nog ins “sjun”. Sjun mit de ‘s’ en de ‘j’ los. Dat klinkt komiesj.“Weet je wat dat betekent?”, vroagt d’r Niels.“Nee”, zeët d’r Taha.“Mooi.”’t Daphne kiekt ‘m nuisjierieg aa.“Hoe zeggen ze dat bij jullie thuis?”D’r Taha zeët e woad mit ing ‘ie’ en ‘uu’ klank.“Wat sjun”, laacht d’r Niels.Heë zeët ’t noa. D’r Taha mós noen óch laache. Heë zeët ’t nog ins en nog ins. De anger tswai zage ’t hem noa. Ze zinge ’t bauw.Went ze noa heem junt, winke ze noa ee.“Bis mörje.”“Bis mörje”, ruft d’r Taha.Da zingt heë: “Inne sjunne daag.”De ‘s’ an de ‘j’ vas.

Sjun

Vuur de kinger in de noabersjaf. Van ’t Fia Bienesjtiech

‘t is vrugjoarde zon sjtiegtva hinger de horizonhoeëjer in d’r daag‘t lit luet‘t vrugjoar kuntd’r winktersjtuboes-jeklopddekke an de vinstermatratse luftein d’r jaadd’r winktersjweesoes-je-oamd‘t is vrugjoarzinge, joa zinge

‘t is vrugjoar

Verain-nuits

D’r juungliengsverain va hinger de bruk maat bekank dat ’t aljöasj aiertietsje dis joar weëd jehaode in ’t patronaat óp Oeësterzóndieg noa de hoeëmès.

D’r diechter óngerweëgs

inne i-jebilde aierboer oane zelfsjpotligkt bij de noabesjlu besjtimd nit jódziene naam is Maierheë leuft óp aieren dinkt óch nog e häu e ai mieë in vót

Vroage - Aabeie - Toesje

Aajeboane: Oeësterhaas um óp Oeësterzóndieg aier tse versjtèche. In d’r jaad, in en um ’t hoes of in d’r hondersjtal. Óch kan heë deens doeë als sjiedsrichter bij ’t aiertietsje. Foesj-aier kanne óp besjtelloeng jelieëverd weëde.

Vuur al uung tsezongsfester en veransjtaltoenge: Artiesteburro ‘Festivalaaf’

Wiets van de wèch

Inne auwere man weëd ’t naats um tswai oer durch inne polies óp sjtroas aajehaode en kriet jevroagd woa heë zoeë sjpieë nog hin jeet. D’r man zeët: “Iech bin óp wèg noa ing reed uvver misbroech van alcohol, piefe en sjpieë ópblieve en wat dat allemoal mit ’t miensjlieg lief deet.”D’r polies sjtaunt en vroagt wieër: “Weë jieët da zoeng leëzoeng midde in de naat?” Woa-r óp d’r man zeët: “Mieng vrauw!”

Bis de nieëkste kier, dan kant uur werm ing jesjiechte van ’t Biela en d’r Kep leëze. Hod uuch vrieë en adieë!