Van nul tot nu Lemiers: De harde leer van de kuisheid

D’r Hoebeët was een joviale man die het echter niet zo nauw nam met de waarheid. Zo vertelde hij ooit aan zijn overbuurman aannemer Joep, dat de vriend van zijn vrouw gestorven was. Het was een publiek geheim dat die twee, hij was vertegenwoordiger van een bekende Duitse biergigant, een verhouding hadden en dat d’r Hoebeët dat oogluikend toeliet. Hij nam het niet zo nauw met de christelijke zeden. Ooit liep hij tegen de lamp toen hij zijn duif na een force-tour uit Barcelona al vroeg klokte en naderhand bleek dat de duiven überhaupt nog niet gelost waren. De duivenclub vertrok en nam haar intrek bij café De Poomp.

Seksvirus

Zijn gezin bestond uit zoon Joep, die een bekende voetballer in Lemiers was, en dochter Maria die als een plaatselijke schone gold en als een magneet mannelijke klandizie aantrok. Het latere hoofd van de school, geboortig van een boerderij in de buurt, vertelde dat zijn oudere broers en zussen de wacht aangezegd kregen als ze tijdens de kermis naar het bal gingen in Lemiers waar in beide zalen de mogelijkheid was om te dansen met live orkest. De zaak van d’r Hoebeët was besmet met het seksvirus, dus daar mochten ze niet naar toe.

Oorvijgen

Parallel aan de zaal, die richting Oud-Lemiers gebouwd was, lagen ook de tuinen die behoorden tot de winkelpanden van d’r Sjtevich, nu Rijksweg. De vrijgevochten Maria, die voor een groot deel van de omzet zorgde, lag vaak in haar tuin ongeremd te zonnebaden met als enig kledingstuk een fraaie haarband. De dochter van een van de middenstanders rende samen met haar vriendin van de lagere school naar haar moeder toe en opgewonden kwam het eruit: ‘Mama, ‘t Maria heej nevve liet poedelnaks in d’r jaad!’ (Mama, Maria van hiernaast ligt poedelnaakt in de tuin!). Moeder Antje zei niets maar beide meiden kregen een paar flinke oorvijgen. Ouders wisten niet goed hoe uit te leggen dat zulk gedrag niet hoorde en lieten de handen spreken terwijl de kinderen een harde leerschool kregen om over zulke zaken niet te reppen.

Badkuip

Typisch voor die tijd was dat mensen in een dorp zich de vrijheid namen om de strenge zedenleer aan hun laars te lappen. Zo bezochten beide vriendinnen, in opdracht van moeder Antje, een familie iets verderop vanwege de wekelijkse inning van 5 cent voor het Herz-Jesu-Bündnis (Heilig Hart Bond). Het was zaterdag en toentertijd ging iedereen op die dag in de büt. De meisjes belden aan en ‘Peng’, zo werd de man die er woonde door iedereen genoemd, nodigde hen uit binnen te komen want zijn vrouw zat nog in de tinnen badkuip. Die stond echter midden in de woonkamer en de meiden keken stomverbaasd naar die kleine dikke mevrouw die de hele badkuip vulde en hen glimlachend verwelkomde. Helemaal ondersteboven renden de kinderen weer naar moeder Antje om zoiets ongehoords te melden. Dochterlief kreeg een draai om de oren, maar haar vriendin was al gevlucht voor de harde leer van de kuisheid.