Hute-te-tuut (88) over een wervelend weekend

Zaterdag 11 maart. Op straat ligt een handtas. We kijken om ons heen, niemand te zien. Zullen we kijken of er een pasje met naam inzit, vraag ik mijn man. In de overvolle tas (ik ben dus niet de enige) bevindt zich een sleutelbos waaraan eenzelfde soort sleutel zit zoals mijn moeder had toen ze in de Bongerdflat woonde. Zou het van een bewoonster zijn? Effe verder kijken. Een pasje van een ouderenvereniging met foto van een mevrouw uit 1936. Ja, het moet wel iemand uit de Bongerdflat zijn. We besluiten om de naambordjes bij de ingang te gaan raadplegen op zoek naar ene mevrouw J. als ineens een zichtbaar opgeluchte mevrouw op ons af komt lopen. Ze verzucht dat ze bij het uitladen van de rollator, haar tas even op de grond had gezet. Aha, knipoogt mijn man, maar wij geven de tas pas terug als u kunt vertellen in welk jaar u geboren bent. Lachend noemt ze het juiste jaar. Mijn man kan niet nalaten te zeggen dat hij 150 euro uit haar portemonnee heeft gehaald, maar verder overal vanaf is gebleven. Gelukkig begrijpt mevrouw dat het een grapje is en dat is boffen in een tijd dat we over steeds meer dingen geen grapjes meer mogen maken.

Diezelfde zaterdag gaan we naar de Haandert voor ‘Een muzikale ontmoeting’. Drie harmonieën, respectievelijk uit Tegelen, Budel en Bunde, geven hier een grandioos concert, gratis en voor niks. Prachtige muziek en veel kippenvelmomenten. De zaal is goed gevuld, grotendeels met musici van de betreffende verenigingen en hun familieleden. Jammer voor de mensen die thuis gebleven zijn, jullie hebben wat gemist.

Gelijktijdig in de oude Haandertzaal de première van ‘Vlam in de pan’, een klucht van Speelgroep Tosjopa. Na alle coronaperikelen weer op de bühne, hoe fijn voor spelers en publiek. Uiteraard niet gratis, maar iedere cent dubbel en dwars waard en zoveel beter dan voor de tv of achter de pc.

Zondag 12 maart, st-ART festival in De Doolhof. Fantastische artiesten, ‘n circusschool en amusante shows. Wat een wervelend weekend hebben we toch. Straks nog de verjaardag van onze oudste zoon. Niet met vlaai, maar met een BBQ en dat in de Nationale Week Zonder Vlees, foei. Nee hoor, niks foei, hoewel we graag aan alles meedoen, deze campagne laten we voor wat het is. De geest van slagerskinderen is gewillig, het vlees zwak.

Ruth Schouwenberg-Dings

Reacties: schouwdings@hetnet.nl.