Gedich in ’t Zittesj: Dees welt vreeg

Dees welt vreeggein mets om emes te sjtaeke,mer óm bóterhamme mit te sjmere,óm kènjer euver get ómein gaeve te lere.

Gein voes, gein bóm of kanón,mer ein oetgesjtaoke handj,e muulke, te geneite van de zón.

Dees welt, die houf gein egoïste,Übermenschen, grootsjpraekerie,ein vruntjelik gezich, eine groet,dát maak de luuj blie.

Gaef ‘t gouwe veurbeeld aan kènjer,gaef aandach in rös en vree,dat maak de welt baeter, e kèndj houf,naeve aete en drènke, neit mee.

Help hie èns en dao, wirk same, dènk nao,dao helpe veer de welt mit veuroet,dan is d’r, en dat is bès héél väöl waerd,veur jederein plaatsj op moder aerd.