Column Impassant
Column: ‘Sjengen op de Ramblas, nou boeie! Heb ik het wel een beetje gezien met stadsgenoten?’
‘Heeft onze stedemaagd haar hand geschonken aan de zorgeloze studenten van universiteit en kunstacademie?’
‘Bij Visé boog de rivier echter plotseling naar het oosten af. Hallo, water! Maastricht komt dáár te liggen, in het noorden’
‘Er zal nog veel wapengekletter volgen op dit slagveld waar ooit de aardewerkovens loeiden’
‘Nu hadden we de troost van een sappige hamburger met knoflooksaus goed kunnen gebruiken’
‘Willy is de enige met wie ik over het katholieke geloof kan praten’
‘De nonsens van de introductieweken is in Maastricht nog driemaal zo groot als in andere universiteitssteden’
‘Wil je het Maastrichts van 1800 horen? Ga dan naar Gronsveld, Cadier en Keer of Kanne’
‘De teststraat?’ zegt Math, alsof hij per ongeluk iets heeft ingeslikt op de natte markt van Wuhan
‘Dat volkslied is les één van het handboek voor de medewerker van Par Hasard’
‘Het beschaafde - en in haar geval overbodige - kreetje is legendarisch geworden’
‘Qua standbeeldendichtheid is Maastricht een middenmoter’
‘Typisch Nederlands. Ruimdenkend land. Gastvrij. Zelfs voor andersdenkenden’
‘Onze-Lieve-Heer was van iedereen, Sint-Jan was uitsluitend van ons, Limmelaars’
‘Van strijd voor vrijheid en rechtvaardigheid naar dictatuur van de correcte mening: een hellend vlak’
‘BLM. Black Lives Matter’
‘Mestreech is eine groete kaffee.’ Vanouds. Het terras hoorde daar niet bij
‘De schoenen gepoetst van mijn man.’ Uit haar mond klinkt het als een feministisch statement
‘Tabee. Ik ben de weg af, jullie kunnen me vinden in Malpertuis, Eyldergaard of Wyckerveld. Ik wens het u’
‘Rust zacht, Lucille’
